ვისაუბროთ ქამინგ აუთზე

ბავშვობიდან ვგრძნობდი, რომ განსხვავებული ვიყავი. მიყვარდა კაბები, დედაჩემის პარფიუმერია, მაკიაჟის კეთება. მშობლები რომ მიდიოდნენ სხვაგან და სახლში არ იყვნენ, ზეიმი მქონდა. მივდიოდი, გამოვალაგებდი გარდერობიდან დედაჩემის ქუსლებს, ვაპაკუნებდი, პომადით ვითხაპნებოდი ხოლმე. გრძელი კულულები მქონდა. ლამაზი ბავშვი ვიყავი. დედებს, რომლებსაც გოგო უნდათ და ბიჭი გაუჩნდებათ, მათამამებდნენ, არ მიშლიდნენ, მაგრამ მამაჩემი რომ ხედავდა, მეჩხუბებოდა ხოლმე. მაგრამ მაინც, ბავშვობიდან …

მე ადამიანი ვარ, ბუნებით. ეს ჩემთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი ასპექტია. ზუსტად აქედან გამომდინარე სიამაყით ვამბობ, რომ ადამიანობაა წლების მერე მოპოვებული იდენტობა. ყველა ჰომოსაპიენსი, ვისაც ვიცნობ, გაურბის ამ იდენტობას, არ იაზრებს სრულად მის მნიშვნელობას. თითქოს ჰაერში აბურთავებს ამ სიტყვებს: „ადამიანი ვარ“, „ადამიანი ხარ“, „ადამიანები ვართ“. თუმცა ვინ არის ეს „ადამიანი“? რატომ არ იღებენ „ადამიანობას“ ყველაზე მნიშვნელოვან და …