17 მაისი

“ჩვენ შორს ბევრად მეტი მსგავსებაა, ვიდრე განსხვავება. თუმცა, ჩემი განსხვავებულობა შენთვის მიუღებელია და მე ყოველდღე ვუმკლავდები შენს ზიზღნარევ მზერას. მე, რომელსაც შენთვის არაფერი დამიშავებია. რთულია იყო ჰომოსექსუალი. ეს არჩევანი არ არის, ეს ჩემი ბუნებრივი მდგომარეობაა. თუმცა, არჩევანია, არ დავმალო საკუთარი თავი. მე გამიმართლა, ცხოვრება თავიდან დავიწყე. იმაზე მეტი ადამიანი შევიძინე, ვიდრე დავკარგე. ნიღბის გარეშე ცხოვრება …

ორი თვის წინ დედაჩემი გარდაიცვალა. 6 თვეში ერთხელ ჩამოდიოდა ხოლმე თბილისში, ექიმთან ვიზიტის გამო და მხოლოდ მაშინ თუ შემეძლო მისი ნახვა… იმ ქალაქში, სადაც გავიზარდე, დედაჩემის სანახავად ვერ ჩავდიოდი, შიშის გამო… ხან სადარბაზოში მხვდებოდნენ და ხან კიდევ მუქარის შემცველ შეტყობინებებს ვიღებდი. დედაჩემის გარდაცვალების შემდეგ სახლში შემომივარდნენ და შეურაცხყოფა მომაყენეს, მაშინ როდესაც დედაჩემი გვერდით ოთახში ესვენა. …

  2013 წლის 16 მაისს უკვე ვიცოდით, რომ ღმერთებს, საქართველოს მართლმადიდებლური ეკლესიის ხელით, დიდი მობილიზაცია ჰქონდათ გამოცხადებული ამბოხებული ადამიანების წინააღმდეგ. ამბოხებამდე ერთი დღით ადრე ქალაქის მთავარ გამზირს უკვე ჭინჭრებითა და ჯვრებით შეიარაღებული ასობით ქრისტეს ჯარისკაცი ამაგრებდა. იმთავითვე გასაგები იყო, რომ მეორე დღეს მათი რიცხვი ათეულ ათასს მიაღწევდა. ადამიანების დასაცავად არა, მაგრამ ღმერთების დასაცავად გაერთიანება ადვილია …

ტყუილია, თითქოს ლგბტ თემის ადამიანებს სახლში არ უვარდებიან, უვარდებიან მათაც და მხარდამჭერებსაც. მიხეილ ბენიძე, სამართლიანი არჩევნების აღმასრულებელი დირექტორი კაფე კივის ამბავს გვიყვება.

ეკა დემეტრაძე, მსახიობი გვიყვება რეალურ ამბავს კაცზე, რომელიც თვეობით იმალებოდა საკუთარ სახლში, მხოლოდ იმიტომ, რომ ჰომოსექსუალია. საქართველოს რეგიონებში გეი მამაკაცებსა და ტრანს ქალებს ჯგუფური დასჯა ემუქრებათ მოსახლეობისგან.